همانطور که قبلاً ذکر شد بارهای قائم زلزله برای طره ها حالت خاص است و باید اثرات بار ثقلی آن حذف گردد. لذا برای اینکار باید طوری مدل را بارگذاری نمود که برنامه این مفهوم را درک کند و مطابق آنچه مطلوب آیین نامه است عمل کرده و خروجی دهد.

این امر آنجا مهم میگردد که خصوصاً در سازه های بتنی که برنامه در خروجی نهایی تلفیق بسیار پیچیده ای از ترکیب بارهای مختلف را به محاسب می‌دهد. امکان تفکیک آرماتورهای محاسبه شده را از محاسب سلب می‌کند و در صورتی که محاسب بارگذاری را صحیح و کافی اعمال نکرده باشد جوابهای اشتباه را ناخواسته در نقشه ها منعکس می‌کند.

برای مدل نمودن حالت رو به بالا برای بارهای قائم زلزله بایستی از ابتدا بارهای ثقلی مربوطه را جدا نمود. این کار برای مدلهای تکمیل شده اندکی سخت و وقت گیر است اما اگر از ابتدای محاسبه این مورد مد نظر باشد هیچ سختی و اضافه وقتی را به محاسب تحمیل نخواهد کرد.

ابتدا باید یک بار جدید برای بارهای مرده و زنده ی مربوط به طره ها ایجاد نماییم. بطور مثال نام آنها را متناظر DEADC , LIVEC انتخاب می نماییم.

در زمان بازگذاری دقت میکنیم که بارهای مربوط به طره ها را از نوع های تعریف شده وارد می‌کنیم و برای سایر بخش ها از بارهای معمولی خود استفاده می‌کنیم. این بخش پایه‌ی امکان بارگذاری بار قائم است.

حال ترکیب بارهای خود را بر اساس آیین نامه تولید کرده و همه جا برای بار مرده از ترکیب تمامی بارهای مرده ( DEAD + DEADC ) استفاده می‌کنیم. این کار را برای بارهای زنده، برف و باران در صورت وجود نیز انجام می‌دهیم.

در تمامی ترکیب های باری که جهت بار قائم زلزله به سمت بالا است ( منفی است ) بارهای DEADC و LIVEC را حذف میکنیم.

نکته 1: می‌توان بار دیوارها را نیز جدا کرد. و برای آنها نیز نوع بار جداگانه ای تعریف کرد. با این حال کلیات مطابق فوق خواهد بود.

**نکته 2: **می‌توان بار قائم را بصورت یک نوع بار تعریف کرد یا اینکه آن را بصورت یک ترکیب بار تولید کرد، در هر دوصورت جوابها یکی است و در حالت اول مقدار آن باید بصورت دستی محاسبه گردد و در حالت دوم برنامه آن را محاسبه می‌کند.

**نکته 3: **بدیهی است که باید از CONC0 برای بتن کف های این بخش استفاده کرد تا وزن آنها اشتباهاً به DEAD افزوده نشود.

**نکته 4: **اگر تیرهای این بخش از CONC0 استفاده کنند باید وزن تیرها را نیز بصورت دستی حساب نموده و در DEADC اعمال نمود. اما عموماً مقطع تیرها چون بصورت مشترک با سایر بخش های سازه استفاده می‌شوند، عموماً دارای متریال CONC است و این خود کمی خطای محاسباتی ایجاد می‌کند.

بارهای قائم زلزله به طور کلی به دو دسته کلی تقسیم می‌گردند،

1. بار قائم مربوط به طره ها و پیش آمدگی ها
2. سایر بارهای قائم تعریف شده در آیین نامه

فرق این دو بخش آن است که برای اعمال بار قائم طره ها در حالت رو به بالا باید اثرات بارهای ثقلی متناظر را حذف نماییم در حالی که برای سایر بارهای قائم اینطور نیست و بار قائم در هر دو جهت با تمام بارهای ثقلی خود جمع می‌گردد.